Victor Goosen Faciliterende communicatie

Faciliterende communicatie is een wonderbaarlijke techniek om met gehandicapten te communiceren.
Met ons normale bewuste verstand kunnen we niet begrijpen hoe het werkt.
Mijn advies is dan ook om bij het verder lezen je open te stellen en te proberen even niet te oordelen.

Victor is onze zoon.
Hij is 11 jaar oud en gehandicapt.
Hij kan niet praten, eten, lopen, zit in een rolstoel en is totaal van ons afhankelijk.
Geschat wordt dat hij functioneert op een leeftijd van 9 maanden.
Maar hij leeft en is bewust.
Hij is “wakker”.
En hij is vrij !
Vrij van alles wat ons ongelukkig maakt.
Hoewel hij soms schreeuwt en huilt heeft hij innerlijk vrede.
Hij heeft zoals hij het zelf zegt direct contact met de bron, onze oorsprong.
We spreken volgens hem niet met zijn bewustzijn maar met zijn “(Ware) Zelf”.
Niet gehinderd door een hechting aan zijn lichaam en ego leeft hij in het hier en nu.
Hoe weten we dat?
Door Faciliterende Communicatie.

Begin 2013 kwamen we in contact met de ouders van Niek Zervaas.
Zij hebben jaren geleden Faciliterende Communicatie vanuit de VS naar Nederland gehaald.
Hierdoor waren ze in staat om met hun zoon, Niek, te communiceren.
Op zijn site kun je veel over hem en zijn gedachtengoed lezen: www.niekzervaas.nl.

Door het leren van deze techniek hebben wij contact gekregen met het mens Victor
dat huist in dat kleine kwetsbare lichaam.
Victor drukte zich uit via een toetsenbord.
Hierbij werd hij gefaciliteerd door iemand anders.
Hij hield de vinger vast van een facilitator.
Deze facilitator hield de arm ontspannen en Victor bewoog dan op wonderbaarlijke wijze die arm en vinger over een toetsenbord en typte.
Door zijn toegenomen handicap en spasme kan hij dat nu niet meer.
Hoe het kon dat een kind van 6 jaar zonder scholing Nederlands en Engels kan schrijven is onbegrijpelijk.
En hoe weet je zeker dat Victor typte en niet de facilitator?
Ten eerste omdat we weten dat het Victor is.
Ten tweede omdat we testjes hebben gedaan en ervaringen hebben die uitsluiten dat het de facilitator is.
Wij hebben al deze vragen daarom achter ons gelaten.

De reden dat we dit willen delen is onze wens om deze techniek toegankelijk te maken voor mensen zoals Victor, hun ouders en begeleiders.
Om hun met elkaar in verbinding te brengen waardoor er contact ontstaat.
Om te ervaren dat er in dat gehandicapte lichaam een bewustzijn aanwezig is.
Dat naast alle beperkingen die het dagelijkse leven de gehandicapte en de omgeving oplevert er ook een fantastisch geschenk uit voort kan komen.
Dat geschenk is contact te hebben met iemand die ondanks zijn beperkingen in staat is volop te leven, vrede ervaart en vrij is.

Voor ons is het een indrukwekkende reis geworden die ons heeft laten zien dat in ons allen er een prachtig wezen zit, het “Zelf”.
De essentie van het “Zelf” is liefde.
Onvoorwaardelijke liefde voor het lichaam en het bewustzijn waarmee het zich uitdrukt in deze wereld en onvoorwaardelijke liefde voor de medemens.

Naast alle communicatie die we met Victor hebben over praktische dagelijkse zaken heeft hij een aantal dingen gezegd die ik hieronder met zijn toestemming graag wil delen.

Ik ben gelukkig.
Ik heb gekozen voor dit lichaam en deze vorm. 
Mijn missie is rust brengen in de wereld.
Je kunt me helpen door naar je hart te luisteren.
Geef alleen maar liefde.
Geef meer liefde door begrip te hebben voor anderen.
Zuiver je hart.
Ik kan iedereen voelen.
We zijn allemaal met elkaar verbonden.
Ik heb honderden levens gehad.
De essentie van mijn kennis is “Water”.
“Water” is stromend Dharma.
Bevrijd jezelf. Zit in meditatie.
Er zijn entiteiten die me helpen communiceren.
Het is een warm gevoel als mensen samen zijn.
Ik vind het fijn om geknuffeld te worden, te dansen en vastgehouden te
worden als ik verdrietig ben.
Ik houd van lol en grapjes maken.
Laat los, er is niets.
Eén woord wat ik je geef: Liefde.

Victor.